Η επανάσταση του κορωνοϊού δεν θα συμβεί… | Byung-Chul Han

Ο Γερμανός φιλόσοφος νοτιοκορεάτικης καταγωγής Byung-Chul Han προειδοποιεί τους Ευρωπαίους που χαιρετίζουν τις ψηφιακές στρατηγικές που εφαρμόζουν οι ασιατικές χώρες για την καταπολέμηση της νόσου. Το τίμημα είναι συχνά υπερβολικό. Ο ιός δεν επιβράδυνε τον καπιταλισμό, αλλά τον διατηρεί εν υπνώσει. Θα υιοθετήσει η Ευρώπη ένα καθεστώς μόνιμης ψηφιακής επιτήρησης σε κινέζικο στυλ;

Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο | Τσβετάν Τοντορόφ

Πώς θα έμοιαζε, για τον καθένα, αυτή η εκπληρωμένη ζωή; Αυτό μένει στον ίδιο να το ανακαλύψει: η εποχή των συλλογικών απαντήσεων έχει παρέλθει, ακόμη κι αν το άτομο μπορεί να ελπίζει ότι οι γύρω του κατανοούν και συμμερίζονται την επιλογή του. Αλλά μπορούμε ήδη να πούμε ότι, για να αγγίξουμε αυτή την ομορφιά ή αυτή τη σοφία, δεν είναι υποχρεωτικό να γράφουμε ή να διαβάζουμε βιβλία, να ζωγραφίζουμε ή να παρατηρούμε πίνακες, ούτε είναι επίσης υποχρεωτικό να προσευχόμαστε στο Θεό ή να προσκυνούμε μπροστά στα είδωλα, να χτίσουμε την ιδανική Πολιτεία ή να πολεμούμε τους εχθρούς της. Μπορούμε να το κάνουμε ατενίζοντας τον έναστρο ουρανό πάνω μας ή τον ηθικό νόμο μέσα μας, ξεδιπλώνοντας τις διανοητικές μας δυνάμεις ή αφοσιωνόμενοι στον πλησίον μας, σκάβοντας τον κήπο μας ή χτίζοντας έναν ολόισιο τοίχο, προετοιμάζοντας το βραδινό γεύμα ή παίζοντας μ’ ένα παιδί.

Ο Μικρός Πρίγκιπας – Κεφάλαιο X – Να! Ιδού ένας υπήκοός μου!

Η αφήγηση απομακρύνεται από τη σκηνή στη Σαχάρα και τις συνομιλίες του μικρού πρίγκιπα με τον πιλότο. 

Ο μικρός πρίγκιπας αποφασίζει να εγκαταλείψει τον πλανήτη του και να επισκεφτεί διάφορους άλλους πλανήτες, επειδή είναι κάτι που θέλει να κάνει. Εκτός αυτού, θέλει να μάθει.

Ο βασιλιάς είναι ο πρώτος ενήλικας που συναντά ο μικρός πρίγκιπας. Ο βασιλιάς εμφανίζει την παράλογη επιθυμία των ενηλίκων να τους υπακούς. Αυτή η ανάγκη στο βασιλιά είναι τόσο μεγάλη που αναθεωρεί τις διαταγές του ατέλειωτα, μόνο και μόνο  ώστε σίγουρα να τηρούνται. Με άλλα λόγια, ο βασιλιάς δεν δείχνει ηγεσία. Απλά θέλει να δει, με τη δική του στενόμυαλη άποψη, ότι ο πρίγκιπας τον υπακούει.

Ο βασιλιάς λέει ότι κυβερνά ολόκληρο το σύμπαν – όταν η αλήθεια είναι ότι διαμορφώνει τις εντολές του ώστε να είναι σύμφωνες με τους παγκόσμιους κανόνες.

Ο μικρός πρίγκιπας βλέπει την λανθασμένη λογική του βασιλιά και βαριέται. Ο βασιλιάς, έχοντας την απόγνωση του ενήλικα που επιθυμεί να κυριαρχήσει πάνω σε κάτι, προσπαθεί να αποτρέψει τον μικρό πρίγκιπα από το να φύγει, και τον χρίζει πρεσβευτή του, για να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι ο μικρός πρίγκιπας, όταν ταξιδεύει μακριά, ακολουθεί τις εντολές του βασιλιά.

Η Δύση είναι τελειωμένη, αλλά γιατί; | Andre Vltchek

Οι άνθρωποι της Δύσης δεν είναι πρόθυμοι να στρατευθούν σε κάτι πραγματικό. Να στρατευθούν σε κάποια αληθινή επανάσταση, κίνημα, κυβέρνηση, εκτός αν αυτά είναι όμοια με εκείνες τις πλαστικές τοξικές γυναίκες από τα φανταχτερά μαγαζιά μόδας: τέλειες για τους άνδρες που έχουν χάσει όλη τη φαντασία και την ατομικότητά τους, αλλά εντελώς βαρετά προϊόντα μαζικής παραγωγής για όλους τους υπόλοιπους.

Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι | Αντόν Τσέχωφ

Στις άθλιες εποχές που ζούμε, ο καλλιεργημένος άνθρωπος είναι η συμπεριφορά μίας προσωπικότητας που ενώ επιδιώκουμε να έχουμε απέναντί μας, δεν μας αρέσει καθόλου να εφαρμόζουμε οι ίδιοι σαν πρότυπο.

Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο | Άρτουρ Σοπενχάουερ

Εριστική διαλεκτική είναι η τέχνη του να λογομαχεί κανείς – και να λογομαχεί με τέτοιο τρόπο ώστε να υπερασπίζεται επαρκώς τις θέσεις του, είτε έχει δίκιο είτε άδικο

Η εποχή μας είναι ξανά μια εποχή φόβων | Zygmunt Bauman

«Peur toujours, peur partout» («φόβος πάντα, φόβος παντού»)

…”Η νεωτερικότητα επρόκειτο να είναι το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός: μακριά από το φόβο και προς έναν κόσμο απαλλαγμένο από την τυφλή και αδιαπέραστη μοίρα – αυτό το θερμοκήπιο φόβων. Όπως συλλογιζόταν ο Βίκτωρ Ουγκό, νοσταλγικά και με λυρική διάθεση εν προκειμένω: ωθημένη από την επιστήμη («ο θρόνος της πολιτικής θα μεταμορφωθεί σε θρόνο της επιστήμης»), θα έρθει μια εποχή που θα δώσει τέλος στις εκπλήξεις, τις συμφορές, τις καταστροφές – αλλά και τέλος στις διενέξεις, τις αυταπάτες, τους παρασιτισμούς… Με άλλα λόγια, μια εποχή που θα δώσει τέλος σέ όλα αυτά τα υλικά από τα οποία φτιάχνονται οι φόβοι.

Ό,τι έμελλε όμως να είναι μια οδός διαφυγής, αποδείχθηκε τουναντίον μια μακρά παράκαμψη. Πέντε αιώνες μετά, σε μας που βρισκόμαστε στο άλλο άκρο του πελώριου νεκροταφείου ρημαγμένων ελπίδων, η ετυμηγορία του Lucien Febvre ηχεί – ξανά – εντυπωσιακά ταιριαστή και επίκαιρη. Η εποχή μας είναι, ξανά, μια εποχή φόβων.”

Κατάρρευση: Πως οι κοινωνίες επιλέγουν να αποτύχουν ή να επιτύχουν | Jared Diamond

Εάν κατανοήσουμε τους λόγους που οι ομάδες παίρνουν συχνά κακές αποφάσεις, ίσως μπορέσουμε έτσι να χρησιμοποιήσουμε τη γνώση αυτή ως οδηγό ώστε οι ομάδες να παίρνουν καλές αποφάσεις.