Ο Νάνος Βαλαωρίτης έχει διανύσει μια εποχή μυθική, στη διάρκεια της οποίας το καλειδοσκόπιο της σκέψης και της τέχνης άλλαζε αδιάκοπα σχήματα και χρώματα.

Μας έμεινε ο Όμηρος, αν έχουμε καιρό να τον διαβάσουμε, ο Καβάφης, ο Εμπειρίκος, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Ελύτης, ο Καρυωτάκης, ο Καββαδίας, σας έμεινα κι εγώ, αν κάνετε έναν κόπο να με διαβάσετε.