Η Ελλάδα σε κρίση: απειλές και διέξοδοι (δυο αντίθετες οικονομικές θεωρήσεις)

Την Τετάρτη 5.11.14, ο Αριστοτέλης Τσαγκαρογιάννης επιμελήθηκε τη δομή των ερωτήσεων και την αντιπαράθεση στην ανοικτή συζήτηση με θέμα «Η Ελλάδα σε κρίση: απειλές και διέξοδοι» (Δυο αντίθετες οικονομικές θεωρήσεις), που διοργάνωσε το Ίδρυμα Πολιτισμού Ανδρέας Λεντάκης, στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ.

Το περιεχόμενο αυτής της επίκαιρης συζήτησης παρουσιάσθηκε ad hoc στο ID Radio, στην εκπομπή της 26.6.2015.

Ίδρυμα Πολιτισμού και Εκπ σης  Ανδρέας Λεντάκης    YouTubeΣτη συζήτηση συμμετείχαν οι:

 

 

 

 

Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να τοποθετηθούν στις εξής ερωτήσεις:

Ερώτηση 1
Διανύουμε τον έβδομο χρόνο ύφεσης. Ποια θεωρείτε ότι είναι τα αίτια που οδήγησαν την Ελλάδα σ’ αυτή την παρατεταμένη κρίση; Υπήρξαν λάθη στο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης μέχρι το 2007 και ποια ήταν αυτά;

Ερώτηση 2
Στο δημόσιο διάλογο έχει επικρατήσει το δίπολο «μνημονιακός» «αντιμνημονιακός». Έχουν κατηγορηθεί τα «μνημόνια» ως υπαίτια της παρατεταμένης ύφεσης. Θεωρείτε ότι, έχει ευθύνη το περιεχόμενο των «μνημονίων», η διαχείρισή τους από τις εκάστοτε κυβερνήσεις ή κάτι άλλο;

Ερώτηση 3
Η πολιτική λιτότητας, που ακολουθήθηκε από το 2010 μέχρι σήμερα, ήταν η ενδεδειγμένη για την Ελλάδα; Θα μπορούσαμε να μειώσουμε τα υψηλά μας ελλείμματα, χωρίς μείωση των κρατικών δαπανών, και κατά επέκταση των μισθών και των συντάξεων, και χωρίς την ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας; Ποια ήταν τα λάθη που έγιναν αυτή την περίοδο και οδήγησαν την Ελλάδα να βιώνει την σκληρότερη δημοσιονομική προσαρμογή στη σύγχρονη οικονομική ιστορία;

Ερώτηση 4
Ένα σημαντικό τμήμα των «μνημονίων» είναι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος, όπως, για παράδειγμα, η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, η άρση εμποδίων στις αγορές προϊόντων, η λειτουργία της επιτροπής ανταγωνισμού κλπ. Ποια είναι η θέση σας για την αναγκαιότητα αυτών των μεταρρυθμίσεων στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας; Η απελευθέρωση των αγορών εργασίας και προϊόντων, συνεπάγεται και την κατάργηση του εποπτικού και ρυθμιστικού ρόλου του κράτους;

Ερώτηση 5
Θα θέλαμε, αφού μας ορίσετε τις έννοιες «πλούσιος» και «φτωχός», να αξιολογήσετε το υφιστάμενο φορολογικό σύστημα και να μας παραθέσετε τις προτεινόμενες από σας φορολογικές μεταβολές, για μια δικαιότερη αναδιανομή.

Ερώτηση 6
Σε μια χώρα όπου κάτω από το όριο της «φτώχειας» ζει το 35% των πολιτών της, έναντι του 25% του μέσου όρου της ευρωπαϊκής ένωσης, ποια μέτρα αντιμετώπισής της έχετε να προτείνετε;

Ερώτηση 7
Έχουμε φθάσει στο σημείο να έχουμε μηδενικά πρωτογενή ελλείμματα, το χρέος να ανέρχεται για το 2013 στα 319,13 δις € ή στο 174,9% του ΑΕΠ, και οι προοπτικές του ρυθμού ανάπτυξης του ΑΕΠ να είναι ισχνές για τα επόμενα έτη. Το χρέος μπορεί να είναι βιώσιμο με αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης, ακόμη και αν γίνει επιμήκυνση των δόσεων ή επαναδιαπραγμάτευση του επιτοκίου ή ο μοναδικός τρόπος για να μιλήσουμε για βιωσιμότητα θα είναι η, έστω, μερική διαγραφή του; Είναι εφικτή μια ευρωπαϊκή λύση για το χρέος, με απουσία δεσμεύσεων για πρωτογενή πλεονάσματα;

Ερώτηση 8
Ο Ευρωπαϊκός μηχανισμός εποπτείας των τραπεζών είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για την τραπεζική ενοποίηση ή μπορεί να θεωρηθεί ανασχετικός για την ανάπτυξη; Οι ανακεφαλαιώσεις των τραπεζών έχουν δημιουργήσει ένα υγιές τραπεζικό σύστημα το οποίο μπορεί να χρηματοδοτήσει υγιείς επιχειρήσεις, με προοπτικές ανάπτυξης ή η λύση είναι η πλήρης κρατικοποίηση των τραπεζών;

Ερώτηση 9
Το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο φαίνεται να αντιλαμβάνεται την σημασία της ανάπτυξης και να την προτάσσει, έναντι των πολιτικών λιτότητας. Η δέσμευση για διάθεση 300 δις Ευρώ για ανάπτυξη από τον Πρόεδρο του Ε.Κ. Γιούνκερ, αν υλοποιηθεί, θα είναι ευεργετική για την Ελλάδα; Με αυτές τις προοπτικές θεωρείτε ότι υπάρχει ακόμη η επιλογή Ευρώ ή Δραχμή, ή η παραμονή μας στο Ευρώ είναι μονόδρομος; Και αν υπάρχει η επιλογή της Δραχμής, υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα;

Ερώτηση 10
Από πού θα έρθει η ανάπτυξη; Ποιο θα πρέπει να είναι το κέντρο βάρους, οι επενδύσεις ή η αύξηση της κατανάλωσης; Και πιο συγκεκριμένα, τι προέχει, να αυξηθούν οι μισθοί-συντάξεις και να μειωθούν οι φόροι (δηλ. η ζήτηση) ή να παράγουμε περισσότερα και πλέον ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες (δηλ. η προσφορά); Ποιο είναι το προτεινόμενο από σας κοινωνικοοικονομικό μοντέλο που θα οδηγήσει στην υγιή ανάπτυξη και στην οριστική έξοδο από την κρίση;

Την εκπομπή μπορείτε να την ακούσετε εδώ και εδώ.

‪#‎iDRadio

Ad Hoc - Greek crisis

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *